ශ්‍රී ලංකා පුවත්පත් මණ්ඩලයේ වත්මන් පුවත්පත් කොමසාරිස් නිරෝෂණ තඹවිට මහතා සිය ප්‍රථම ගීතය “පියවරුන්නේ” නමින් පසුගියදා එළිදක්වනු ලැබීය. සිය පියා පිළිබඳ මතකය අවදි කරමින් මෙම ගීතය නිර්මාණය කර ඇති අතර පියා පිළිබඳ එකී මතකය සිය පුතා තුළින් ප්‍රතිනිර්මාණය වන අයුරින් රූප රචනය කර ඉදිරිපත් කරන මෙම ගීතය සමස්ත පියවරුන් පිළිබඳ සාම්ප්‍රදායික දෘෂ්ටිවාදය නැවත තහවුරු කරන්නක් බව පැවසිය හැකිය. බණ්ඩාර ඇහැළියගොඩ නම් වූ ප්‍රවීණ ගේය පද රචකයාගේ පද මාලාව මත ප්‍රවීණ සංගීතවේදී නවරත්න ගමගේ යොදා ඇති ස්වර වියමන නිරෝෂණ තඹවිටගේ සුගායනයෙන් විචිත්‍රවත්ව පියවරුන් පිළිබඳ අතීතකාමී වින්දනයකට අපව කැඳවාගෙන යන අයුරු විශ්මයජනකය. මේ එකී ගී සිත්තම පිළිබඳ තබන සටහනකි.
පියවරුන් වූ කලී මානව සම්බන්ධතා අතර අප්‍රකාශිත ප්‍රේමයේ උත්කර්ෂය බව අවිවාදිතය. තමා පසුකර දරුවන්ට යන මං තනන ඔවුහු නිහඬව ඒ දෙස බලා සතුටුවන්නෝ වෙති. පියෙකුගේ විඥානයේ ස්වරූපය වටහා ගැනීම පියෙකුගේ භූමිකාවට රූපාන්තරණය වීමෙන් තොරව කළ නොහැකිය. තඹවිට එකී භූමිකාව මත සිට අවදිකරන සිය මතකය මෙම ගීතයේ රූපරාමු ඔස්සේ ඉදිරිපත් කිරීම සාර්ථක වී තිබේ. එකී රූප රාමු මඟින් පියවරුන් පිළිබඳ ප්‍රතිකියවීමකට අප පෙළඹීම නිර්මාණකරුවෙකුගේ සහ නිර්මාණයක භූමිකාව යළි යළිත් තහවුරු කිරීමක් ලෙස පෙන්වා දිය හැකිය.
“හිරු සඳු වගේ- දෙපසින් දිලී
අප සිත් නිවූ පියවරුන්නේ…”
හිරු – සඳු නමැති යෙදුම මවට සහ පියාට භාවිත කෙරෙන සාම්ප්‍රදායික ගීත සාහිත්‍යයෙන් ඔබ්බට ගොස් හිරු සඳු ලෙසින් පියවරුන් දරුවන්ගේ සිත් නිවූ බව පවසන මෙම ගීතයේ ආරම්භය පියවරුන් පිළිබඳ සාම්ප්‍රදායික ආකෘතියෙන් බැහැරව සංකල්පගත කර තිබේ. සඳේ සෞම්‍ය ලක්ෂණ බොහෝවිට මව විසින් නිරූපණය කරමින් හිරුගේ දැඩි බව පියවරුන් තුළින් නිරූපණය වුවත් මෙකී ලක්ෂණ ද්විත්වයම නිරූපණය කරන පියවරුන් පිළිබඳ පිය ගුණ ගීත සාහිත්‍යයේදී අපට හමුවන්නේ විරල වශයෙනි.
“හිරුටත් කලින් අවදිව කෙත්වත් තැනුවේ
බෝසත් පාරමී ගුණයෙනි අප වැඩුවේ…”
පුජ්‍ය කිරඹ සුමංගල හිමියන් විසින් පද රචනා කරන ලද සුනිල් එදිරිසිංහ මහතා විසින් ගායනා කරන ලද පිය ගුණ ගීයක් වන “රන්මැලි සෑය විය..” ගීතයේ “හිරුටත් කලින් අවදිව” යනුවෙන් පියා පිළිබඳ සඳහන් වන්නේ ඉහත පරිදිය. මීට සමාන යෙදුමක් සුනිල් දයානන්ද කේනාර මහතා විසින් පදරචනය කරන ලද කරුණාරත්න දිවුල්ගනේ මහතා විසින් ගායනා කරන ලද මව් ගුණ ගීයක් වන “ගමට කලින් හිරු” ගීතයේ “ගමට කලින් හිරු මුළුතැන්ගෙට වඩනා – ඒ හිරු එළියේ නැණ මල් පොඩි පිපුණා” ලෙස මව හිරුගේ ලක්ෂණවලට සමාන කරමින් ද දක්වා ඇත. එම යෙදුම් පිළිබඳ මතකය ද අවදිකරමින් “පියවරුන්ගේ” ගීතයේ පියාගේ භූමිකාව හිරුට සහ සඳුට ආරෝපණය කර දැක්වීම පියවරුන් පිළිබඳ ගීත කතිකාවට නව ආරම්භයක් ලබාදීමක් බව සඳහන් කළ හැකිය.
“පියා සිය හද පෙලූ දරු පෙම
පරපුරේ උරුමෙට තියා
කියාගන්නට නොහැකි දුකකින්
මහා දුර ගමනක ගියා..”
පියවරු වූ කලී සිය පරපුර ගෙන යාමේ පෙරගමන්කරුවෝය. ඉන්පසු එම වගකීම පැවරෙන්නේ පුතුන්ගේ දෙවුර මතය. තම හද පෙළූ දරුපෙම පරපුරේ උරුමයක් ලෙස භාරදීම හෙවත් එකී දරු පෙමත් සමඟ බැඳුණු සියලු සංස්කෘතික සහ සමාජ වටිනාකම් පියා පරපුරේ උරුමයක් ලෙස සිය පුතුන්ට පවරා දෙනු ලැබේ. දරු පෙම යනු ප්‍රබල සමාජීය හර පද්ධතියක මූලාරම්භය වන බැවින් තමා සතු එම වත්කම පියා පරපුරේ උරුමය ලෙස තිළිණ කරමින් පරපුරේ අනාගතය ගැන නිහඬ අපේක්ෂා දරාගෙන සිටියි.
“සසරමග එකදිගට සපැමිණ
අත නොහැර ළඟ හිඳින්නේ
ජාති ජාතිත් වාසනාවන්
දරු සෙනේ පියවරුන්නේ…”
පියවරු සහ දරුවන් අතර සම්බන්ධතාව අප කියවාගනු ලබන්නේ සංසාර ගමන පිළිබඳ බෞද්ධ දෘෂ්ටිවාදය සමඟිනි. එය පියා පිළිබඳ සාම්ප්‍රදායික ආස්ථානයක සිට පියාගේ භූමිකාව විග්‍රහ කිරීමක් වන අතර එකී ආකල්පය අප විඥානයෙන් බැහැර කළ නොහැකි සංකල්පයක් ලෙස ස්ථාපිත වී තිබේ. ඒ අනුව සසර ගමනේ අත් නොහරිමින් දරුවන් සමඟ පැමිණෙන පියා පිළිබඳ සංවේදී සංකල්ප පද්ධතිය පියවරුන් පිළිබඳ ගීතයකට ඇතුළත් කිරීම අපේක්ෂා කළ හැකි තත්ත්වයකි.
“කියාගන්නට නොහැකි දුකකින්
මහා දුර ගමනක ගියා..”
දරුවන්ගේ සිහින සහ අපේක්ෂා වෙනුවෙන් නිහඬව තම දහඩිය මහන්සිය කැපකරන පියවරු නිහඬවම තම දිවිගමනට සමුදෙති. යළි එතැයි බලාපොරොත්තු විය නොහැකි නමුත් මහා දුරගමනක් යන ඔවුහු යළි කෙදිනක හෝ සසර මග හමුවෙතැයි දරුවෝ අපේක්ෂා කරති. උත්තරීතර පීතෘත්වයත් දරු සෙනෙහසත් “පියවරුන්නේ” ගීතයෙන් උත්කර්ෂයට නංවා පියවරුන් පිළිබඳ සාම්ප්‍රදායික දෘෂ්ටිවාදය ප්‍රතිකියවීමකට අප ගෙන යන්නේ එලෙසිනි.
ගීතය පහතින් රස විඳින්න.
ගීතයේ කැරොකේ සංස්කරණය
